Recensie Pennywise | Groezrock 2013

Toen in 2009 Pennywise aankondigde dat hun zanger Jim Lindberg de band ging verlaten, sloeg het nieuws in als een bom. Over de vraag wie hem zou vervangen werd veel gespeculeerd op fora en ietsje meer dan een jaar later kwam de naam van Ignite zanger Zoli Téglás, die al eerder Lindberg had vervangen op Smokeout Festival, uit de bus. In 2012 sloeg het noodlot echter toe bij Téglás waarbij hij onmiddellijk geopereerd moest worden. Het zou dan ook aan hem te danken zijn dat we vandaag naar Pennywise kijken, terug met hun oude zanger. Dit en hun vijfentwintig jarig bestaan moest gevierd worden met een feestje. En waar beter een feestje vieren dan op de Monster Stage van Groezrock. 

Onder het toeziende oog van Rise Against en heel wat andere bands vliegt Pennywise er onmiddellijk in. Tijd om tot adem te komen is zelden aanwezig want het ene up tempo nummer volgt op het andere. We hoeven dan ook niet lang te kijken om te weten dat Jim het nog niet verleerd is. Naast heel wat old school Pennywise nummers en een verkorte versie van AC/DC‘s T.N.T. mochten de hits niet ontbreken. Fuck Authority zorgde voor een golf van middelvingers bij het publiek, de grootste moshpits vormden zich uit Society en de cover van Stand By Me deed de kelen van de duizenden toeschouwers open zetten. Het was natuurlijk voor heel wat mensen wachten op dat ene nummer die voor het succes van Pennywise gezorgd heeft: Bro Hymn. Een waardige afsluiter die het laatste beetje energie uit de fans perste. Nog nooit werd er zo luid mee gezongen op Groezrock. 

Na 25 jaar heeft Pennywise nog maar eens bewezen dat ze bij de beste punk bands behoren ter wereld, en daar zal -na de terugkeer van Jim- niet snel verandering in komen. 

< Nathan Dobbelaere >